Bi min ra diwên Fata Xelê. Bavê min

ji Omara, diya min ji gundê Încovê, ji

mala Karta wû. Ez biçûk bûm, heşt sali

bûm. Nêzî mala me li wê waxtê axê

gundî me, mala Alîbegê hebû.

Rojekê dengbêjekî bi navê Memê

Alan wanîn gundê Omara. Bi panzdeh

biroşên mezin xwarin çêkirin. Însanî bîst

gunda lê civîyan, bi coşaka mezin bi hezaran

kes hatin gohdarî lê bikin, ji we ra çi

bêm: bejna Memê tenika dirêj, du mîtro,

çavreşî bi perçem bû, gustirkê ji jorda berde

yê li dawîyê keve, qemişê nawî li mezkî,

bi dengê xwe î xweş weng dest pê kir:Deellllaaaaaaal delaaaaaal tu delal î

were min peva bi xwe ra loooooooo

ez a wî koçerê rakim ji te ra looooooo

can di canî min da maaaaa

ez a te ji xwe ra bi eş kim loooo

bi xwe ra pevim loooo,

Delal tu bihatayî bi mêvanî min ê ji te ra

dîna cotek xali Xoresanî

delalal min e ji te ra serjêkira berxa serkozê

Dulê wî kelberanî

wextêk bavî te yî teres hatji min pirs kir min ê bigota

nizam ku şivanê te yî erab bû

nizam ku tat bû

min bi zimanê wi nizanî

erê bavo min bi zaravê wî nizani.Hîn jî pir bû, nên bîra min. Mîna xwalî

digot, yek jî bi tirki, weng digot:Altunu bozdıralım,

gerdana duzdurelim,

o gelin ayna değil

cebimde gezdireyim,

giderim doğru yolda giderim,

yolda bayram ederim

Li Anatola Navîn, dengê xwe wengi

xweş bû, tesîra xwe li min kir, ku bavê

min çû rahmatê, min li ser bavê xwe weng

got:Vê çûçikê hewe hewe

Ê daniştîye li telakî qewe,

Alaman bişewite yî bi dar e

Bi rojê tarî ye bi şevê sar e,

ku di ber çawê xwang û dayika da were

turîstî pêrîşan e li ber qesthovuza û

li ber banofa cîger lê hatin xarê

Min ê bigota çiya ye, keko, çiya ye

kekî min nazirê mîya ye

bavî min him î şivan e him î nazirê mîya ye

ê danî sibê rûne li ber pêncsed pezî

bidoşe û dor ra çexbe li nevana,

lolo keko te negot Fata min e bêkes e

him bê xwang e himê bê bira ye

sibê da ro li min hilat germek ji germê genima,

ez bi qurbana kekî xwe kim

ku dawestîn li ser terla li ser genima

bir kirin bi santîma.

Ez teleka bi tenê bûm, bi delalî hatibûm

mezinkirin. Bavê min ji min pir

hez dikir. Didame pêşîya her tiştekî.

Min pir hez dikir kare mêra bikim

ne yê jinan, min xwe weng jî didît.

Li wê wextê pismama xwe davête

pêşîyê dotmama. Ji bo ku ez jî telaka bi

tenê bûm, apê min î Xel xwe di ser mi

ra girt, got ev para Osî min e! Os ji min

bi deh salan meztir bû. Ez ê kin bûm, lê

ez a li ser xwe bûm.

Rojekê ez di ber dukanê re derbas

bûm. Os bi xwadiyê dukanê ve li ber dukanê

rûniştibûn. Wî bi Osê re got, lo wa

dotmama te ye wê ji dest xwe bermede!

Osê jî got: weq ez rê jê ji wê ra mame!

Ev li min pir kar hat. Ez çûm ba apê xwe

yî Xel, min got: lawkî te, Os, weng divê.

Ma wî ez xwestime, min jî ew kirîye! Bi

hêrsekî hatim mal. Dûra apê min bang

Osê dike û Osê tîne rê û tatliyê me vedixwin

û haziriya dawetê dikin.

Cîzê min ortîyeka zîlanî bi sê gola,

xeleka delika bi heft renga, deh balifên

yaninî, cotek xalîyê Silê, teşt, biroş,

lokiz, zêr û zivê min, kêmayiyên min çi

bûn, gî kirin. Ez li eraba hespa siwar kirim,

xeftanekî mantelî li min kirin, coxî

Sambolê bi ser da kirin, pişta terebusê bi

rengê kesk, sor, zer û sipî avêtin ser min,

birim mala apê Xel.

Bûm bermaliya herdu malan. Eza

geh li ber bêrîyê me, geh li cut im, geh

li ber cêvî gênim im. Me debara xwe wê

wextê bi cotkarî û recberîyê dikir. Em

zewicandî bûn, lê ew î hertim çav li der

bû. Wextak Os çû Alman, min got, Osê

tu yî serbest î, jineka xwe biwîne, ez a li

vir saxlem im.

Wexta Os li Alman bû min li ser

weng digot;

Cirê vêdikeve îşiq tune

Arî vêdikeve tîn tune

Nên dixwume tam tune

Ciya vedikime xew tune

Hem pismamê min e

Hem malxê malê min e

Hem jî bavkê kurikê min e

 

Altun Başaran

resim kapak 49

Birnebun'a Tesekkurler 49.sayi